dinsdag 30 juli 2013

Oostenrijk

Even een korte update vanuit de Mac in Oostenrijk. We zijn afgeslagen bij afslag 43 voor de laatste lange rust voordat we de lange nacht ingaan.

Dag twaalf

Goedemorgen Nederland!
Na een heerlijke nacht in geweldige bedden hebben we net het ontbijt en de bijbelstudie over Daniel in de leeuwenkuil achter de rug. Iedereen is nu zijn of haar spullen bij elkaar aan het zoeken en dan gaan we instappen voor de laatste trip: de terugreis, via Boedapest, Oostenrijk en Duitsland naar Ede. We hebben gebeden voor een veilige terugreis en hopen iedereen morgenochtend tussen 7 en 8 uur op het kerkplein te zien.

P.s. We liggen goed op schema. Misschien komen we eerder aan dan zeven uur :-)
Lekker buiten ontbijten
Mooie bloemen bij het terras

maandag 29 juli 2013

Dag 11

Oef... Vanuit een zeer warm Debrecen in Hongarije kan ik melden dat het eerste stuk van de reis prima is verlopen! Tot onze grote schrik werden we ingehaald en bijna van de weg gereden. De auto ging vlak voor ons rijden en ineens zagen we iemand uit het linker achterraam komen. Het leek net of er een fototoestel werd vastgehouden. Toen ging de auto iets zachter rijden en ging ineens tot onze schrik en verbazing de achterklep van de auto open! Levi kwam als een duveltje uit een doosje en hield een groot karton vast.
Wat een uitgeleide
Daar stond op: ' We will miss you, come back!' en op de andere kant konden we lezen: 'We love you'.
Een mooiere manier om uitgezwaaid te worden, na alle afscheidszoenen en tranen, is er niet! Deze keer geen gestres bij de grens vanwege een vermiste ID-kaart die in Anneries fotohoesje zat. Het enige oponthoud had te maken met het asfalteren van een stuk weg, maar ook dat viel reuze mee. Onderweg hebben we ons nog heerlijk uit kunnen leven op het afdingen: langs de kant van de weg stonden heel veel schattige winkeltjes waar Roemeense mensen hun prullaria probeerden te slijten aan argeloze toeristen die zo vlak voor de grens hun laatste lei kwijt willen. Nadat iedereen de laatste lei kwijt was en cadeautjes rijker, zijn we vertrokken. En nu gaan we zo eten op de camping. Als het hetzelfde is als de vorige week, komt het helemaal goed. Maar eerst moet iedereen uit Cristesti nog even gegroet worden.

zondag 28 juli 2013

Dag 10

Om 11 uur begon de dienst in de oude kerk van Cristesti. We werden weer hartelijk welkom geheten door een aantal gemeenteleden. Wat opviel was het grote aantal oude gemeenteleden; hoe zal deze gemeente er over 20 jaar uitzien? Goed om te zien dat er vandaag genoeg jonge mensen uit Cristesti zelf waren; dat is een belofte voor de toekomst. De dominee preekte weer uit Openbaringen: " Houd vast aan wat u hebt, totdat ik kom", was de tekst van de preek.
Aan het eind van de dienst werden we toegesproken door een van de ouderlingen die ons een goed thuisreis wenste. Terri las de brief voor die ondertekent was door de voorzitter van de kerkenraad, Jan-Wouter van Butselaar. Deze naam was herkenbaar, maar grapiig uitgesproken. Het Nederlands is toch wel een erg lastige taal... Tor slot hebben we de gemeente twee liederen toegezongen; ' Create in me a clean heart' , en ' 'k Stel mijn vertrouwen'.

's Middags was een vrije middag die door de gezinnen werd ingevuld. Sommigen zijn op bezoek gegaan bij oude bekenden en anderen zijn naar een meer met zout water gegaan om daar te zwemmen. Je waande je even in de Dode Zee, maar het was toch echt in Roemenie, in Sowata.

En toen was de afscheidsavond al weer aangebroken.... Om zeven uur werden we verwacht in de nieuwe kerk, waar onze gastgezinnen allerlei lekkers voor ons hadden klaargemaakt. Er stond van alles klaar; cake met appel; kip, gerold in spek met kaas; rolletjes, gemaakt van rijst, gehakt en kool; watermeloen en nog veel meer lekkers. De jongeren schreven elkaars t' shirts vol met allerlei teksten, zodat niemand vergeten zou worden. Als afsluiting hebben we een flink aantal iederen gezongen, met Anne op de dwarsfluit, Lydia op de djembe, Janieke op de gitaar en Dieuwke op het keyboard. Het klonk erg mooi!
Omdat een aantal mensen morgen vroeg moet werken, werden er al wat traantjes gelaten... Afscheid nemen is nooit leuk!

Nu nog de laatste spulen inpakken en dan morgenochtend om 9 uur ( 8 uur Nederlandse tijd) verzamelen bij de kerk. Dan gaan we echt weer terug naar Nederland en kunnen we terugkijken op een zeer enerverende, interessante, indrukwekkende reis, waarin we veel over en van God, elkaar en de christenen hier hebben geleerd. Iedereen gaat anders naar huis dan hij of zij hier gekomen is!

Morgenavond, tijdens de stop en overnachting in Debrecen, Hongarije, hoop ik nog iets te kunen schrijven over de reis...

Wordt vervolgd
Filmpje van vorige week in Debrecen

zaterdag 27 juli 2013

Dag negen

Deze morgen stond in het teken van de diaconale bezoeken aan de oudste mensen van de gemeente. Er waren ook veel weduwen en een aantal weduwnaars bij. Wat een indrukken! Wat leven de meesten anders dan onze eigen opa's en oma's. Drie en soms vier generaties bij elkaar in kleine huisjes met heel wat minder voorzieningen. Het was fijn en noodzakelijk dat de Hongaars - Roemeense jongeren met onze groepjes mee gingen. De tasjes die ze kregen werden met handschudden, zoenen en vaak ook met tranen ontvangen. Wat zijn deze mensen dankbaar. De jongeren en de ouderen waren onder de indruk van alles wat ze hadden gezien en gehoord.


De gevulde zakjes

Met paard en wagen naar de Mures! Het was goed na alle indrukken wat ontspanning te hebben. Met elkaar picknicken en eerst een lange rit met paard en wagen is dan geweldig

Goulash en afscheid

Vrijdagavond hebben we bij het gezin van Ferko goulash gegeten. Iedereen die vorig jaar bij de afscheidsavond is geweest, weet hoe lekker bij die goulash kan maken! Deze keer had hij een hele grote pan en een wat kleinere gebruikt. Wat een gastvrijheid. Zo'n 50 mensen hebben meegegeten. De goulash smaakte verrukkuluk...
We hebben aan het eind van de avond Ferco en zijn gezin bedankt voor het heerlijke eten en de gastvrijheid. Ook moesten weer afscheid nemen van onze Florence Nightengale, Christine. Omdat zij zondag weer moet gaan werken, heeft zij zaterdagochtend het vliegtuig terug richting Nederland genomen. Dat zal wennen worden, omdat Christine voor elk kwaaltje wel een oplossing wist. Gelukkig kan Margreet de honneurs waarnemen en daar zijn we erg blij mee.

vrijdag 26 juli 2013

Dag acht

Vanmorgen zijn we wat later begonnen met de bijbelstudie. Vandaag ging het over de brandende oven, waarin de drie vrienden van Daniƫl gegooid werden door Nebudkadnezar. Wat we geleerd hebben, is dat God de problemen niet voor je oplost (het vuur weghaalt), maar je er dwars doorheen wil helpen. Daarna zijn we vertrokken naar de zoo in Tergu Mures. Je kunt goed merken dat deze dierentuin is opgeknapt met geld van de Europese Unie. We vinden het erg leuk dat we deze trip van onze Roemeense vrienden aangeboden hebben gekregen! Het is leuk en leerzaam om een ander land beter te leren kennen, zodat je de bevolking ook betreft begrijpt!
Aansluitend hebben we in de stad het een en ander bekeken. Sommigen zijn de toren opgeklommen, een hele prestatie na de tweedaagse bergtocht, want de 200 treden vielen niet mee.
Daarna zijn we weer in de bus naar Cristesti gegaan. Op het grasveld voor de kerk hebben we allerlei activiteiten georganiseerd voor de kinderen. Veel zigeuner kinderen zijn daar om te spelen en willen graag meedoen.
Anderen hebben vast de pakketjes gemaakt voor de bezoeken aan de allerarmsten die we morgen hopen te bezoeken.